Αδελφοί και Αδελφές:
Προς Επιτροπή Κατοίκων Κερατέας
Κερατέα-Ελλάδα
Λάβαμε την θλιβερή, ανήκουστη και επώδυνη είδηση του εμπρησμού του «άπαρτου κάστρου», του χώρου που κατασκευάσατε στην Κερατέα· έναν χώρο αξιοπρέπειας, πάλης, μνήμης και ελπίδας τον οποίο είχα το προνόμιο να μοιραστώ με μερικούς συντρόφους κατά την επίσκεψή μου εκεί τον προηγούμενο χρόνο, το 2011, ένα χώρο που φτιάξατε με τα χέρια και τις καρδιές σας για να παραμείνει μόνιμα όχι μόνο ως αναφορά για το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας αλλά πάνω απ’ όλα ως σημάδι ξεκάθαρο πως «η Κερατέα δεν παραδίνεται», σημάδι προς τους πλούσιους και τους ισχυρούς που προσπάθησαν στο παρελθόν να ποδοπατήσουν την ικανότητα να αποφασίζει μόνος του ο γενναίος λαός της Κερατέας, οι ηλικιωμένοι και οι ηλικιωμένες, οι άντρες και οι γυναίκες, οι νέοι και τα παιδιά.
Από εκεί προέρχεται ο θυμός και η ανικανότητα των Πολιτικών, αυτών που έχουν κάνει τη ζωή επιχείρηση, που προσπαθούν να μετατρέψουν τη γη και τις περιοχές μας σε ένα χώρο βρωμιάς και δοσοληψίας προς όφελός τους. Και ήδη έχουν ρίξει πολύ βρωμιά τόσα χρόνια αλλά εμείς είπαμε ΟΧΙ, είπαμε ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ (ya basta) και η αντίστασή μας στην κατασκευή του ΧΥΤΑ και στην επιβολή των σχεδίων τους ήταν μια απάντηση αγανάκτησης, ενότητας και κινητοποιήσεων από τους κατοίκους. Και γι’ αυτό νικήσαμε και αποτρέψαμε την αρπαγή στην οποία θέλουν να μας καταδικάσουν η πλεονεξία, η αλαζονεία και η άγνοια των κυβερνώντων και των επιχειρηματιών.
Η ανικανότητά τους, αυτό το να μην μπορούν να μας νικήσουν ούτε στα λόγια ούτε στους δρόμους της Κοινότητάς μας, τους έχει οδηγήσει να υπονομεύουν την αξιοπρέπεια, την αντίσταση και την ικανότητα των ανθρώπων μας να παλεύουν βάζοντας φωτιά στο χώρο μας, θέλοντας να σβήσουν τη μνήμη της δικής μας νίκης.
Αλλά θέλουμε να τους πούμε ότι παρόλο που σίγουρα μας πονάει και μας θυμώνει αυτό που συνέβη, ωστόσο η δύναμή μας ενάντια στην αδικία και την αδιαφορία για τη ζωή των ανθρώπων και της γης μας έχει πολλαπλασιαστεί και πως τους ευχαριστούμε που μας έκαναν να συνειδητοποιήσουμε πως ο αγώνας ενάντια στην κακή κυβέρνηση και τους συνεργάτες της δεν έχει τελειώσει και ότι ενώ αυτοί πρόθυμα προχώρησαν στο πιο βρώμικο και άνανδρο έργο να κάψουν αυτό βρίσκεται μέσα στη δική μας περιοχή, εμείς σαν απάντηση τους λέμε ότι είμαστε έτοιμοι να ξεσηκωθούμε ξανά, όχι μόνο επειδή είναι δικαίωμά μας να αμυνθούμε απέναντι στην επίθεση αλλά επειδή είναι καθήκον μας απέναντι σε μας τους ίδιους, απέναντι στους προγόνους μας από τους οποίους κληρονομήσαμε αυτή τη γη και την αξιοπρέπεια και την έχουμε μέσα στο αίμα και τις καρδιές μας, μαζί με τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, τα αδέλφια μας με τα οποία έχουμε υποσχεθεί να παλέψουμε από κοινού για έναν κόσμο χαράς και αδελφοσύνης.
Τολμώ και σας γράφω αυτά τα λόγια συμπεριλαμβάνοντας και τον εαυτό μου, σαν να ήμουν ένας από εσάς, το κάνω χωρίς να σας ρωτήσω και ζητώ συγνώμη. Αλλά είναι επειδή όταν επισκέφτηκα την Κερατέα σας αφηγήθηκα πως εδώ στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας κάναμε έναν παρόμοιο αγώνα, σκληρό και δύσκολο αλλά τελικά νικηφόρο, γι’ αυτό σας είπα ότι η Κοτσαμπάμπα και η Κερατέα είναι σαν δύο Δίδυμες αδελφές, επειδή μοιραζόμαστε μία μόνο μήτρα και έναν μόνο ομφάλιο λώρο, αυτόν της αλληλεγγύης, του να μην παραιτηθούμε ποτέ από την πιθανότητα να φτιάξουμε μια διαφορετική κοινωνία, με τα δικά μας χέρια, χωρίς ηγέτες, χωρίς κόμματα και χωρίς αφεντικά.
Γι’ αυτό και από εδώ, πολλές συλλογικότητες από άνδρες και γυναίκες σας στέλνουμε, μέσα από αυτόν ομφάλιο λώρο που μας συνδέει, τους χαιρετισμούς, τις αγωνίες, την αγανάκτηση, τη δύναμη και την εμπιστοσύνη μας προς εσάς, προς όλους εμάς, επειδή αυτό είμαστε οι Λαοί, αδέλφια, ο αγώνας σας είναι δικός μας αγώνας, οι δυσκολίες και τα εμπόδια είναι τα ίδια εδώ και εκεί, αλλά ταυτόχρονα οι επιθυμίες, τα όνειρά μας και οι ελπίδες μας είναι ταυτόσημες, είναι δίδυμες.
Hasta la Victoria ….siempre/Μέχρι την νίκη… πάντα
Oscar Olivera Foronda/
Όσκαρ Ολιβέρα Φορόντα
Βιομηχανικός Εργάτης 1980-2010
Λαϊκός εκπρόσωπος στο Πόλεμο του Νερού το έτος 2000
Κοτσαμπάμπα, Βολιβία, μια βροχερή μέρα του Ιανουαρίου του 2012
Πηγή: Σπύρος Τσακίρης
